W Europie spożycie cukru rafinowanego stało się codziennym (nieświadomym) nałogiem.
Naleśniki polewamy syropem lub posypujemy cukrem, dodajemy cukier do kawy i herbaty, cukrem w postaci słodkich dżemów i czekolad smarujemy chleb, pałaszujemy olbrzymie ilości ciast, ciasteczek i innych słodkości i nieustannie wlewamy do gardła słodzone napoje, nie mówiąc już o ilościach cukru ukrytego w gotowych potrawach, dipach, wypiekach, konserwach, produktach mlecznych etc.
Ten oto jak najbardziej zwyczajny sposób odżywiania się oznacza, że przeciętny Kowalski w ciągu roku spożywa 36 kilogramów czystego cukru, co wcześniej czy później skończy się otyłością i długą listą problemów zdrowotnych.
Cukier pochodzący z produkcji przemysłowej wywołuje w organizmie niedobór witamin i substancji mineralnych oraz osłabia system odpornościowy…
Co trzy tygodnie kilogram więcej
Spożycie na poziomie 36 kilogramów cukru na osobę rocznie odpowiada konsumpcji 33 kostek cukru dziennie. 33 kostki cukru to 400 dodatkowych kalorii. Jeżeli w rzeczywistości nie potrzebujesz tych kalorii (na sport lub pracę fizyczną), wówczas 400 dodatkowych kalorii dziennie oznacza kilogramowy przybytek wagi po niespełna trzech tygodniach. I nie mówimy tu o nadmiernym, lecz o zupełnie przeciętnym spożyciu cukru.
Ukryty cukier
Zawartość cukru w danym produkcie często jest „chowana“ przed niczego nie podejrzewającym konsumentem. W liście składników na etykiecie niekoniecznie musi widnieć cukier. Być może będzie to sacharoza (po prostu inne określenie na cukier) lub syrop glukozowy (tani zamiennik cukru, który wcale nie jest mniej niebezpieczny).
Produkty często zawierają czysty cukier gronowy (glukozę), cukier owocowy (fruktozę), cukier mlekowy (laktozę) lub cukier słodowy (maltozę). W przypadku wszystkich tych rodzajów cukru chodzi o rafinowane cukry przemysłowe – nieważne, czy zostały one pozyskane z mleka czy owoców, ich wpływ na zdrowie jest równie istotny, jak w przypadku zwykłego cukru używanego w gospodarstwie domowym.
Ponieważ jednak spożywanie cukru stało się dla większości z nas tak powszechne i oczywiste, wiele osób zadaje sobie pytanie: Czy cukier naprawdę jest tak zły? Jaki jest dokładnie jego wpływ na ludzki organizm? Czy cukier rzeczywiście jest trucizną, jak się czasami twierdzi?
Czym jest trucizna?
Gdy zajrzymy do słownika, pod pojęciem „trucizna” przeczytamy: „substancja, która po dostaniu się do organizmu może zakłócić jego funkcje życiowe, a nawet spowodować śmierć; coś, co działa szkodliwie na zdrowie lub na psychikę człowieka”. Czy cukier może zaszkodzić zdrowiu? Czy może „zakłócić funkcje życiowe, a nawet spowodować śmierć” organizmu? W końcu dzień w dzień miliony ludzi na całym globie spożywają duże ilości cukru w postaci słodyczy, lodów, ciast i słodzonych napojów – i od tego NIE umierają.
Więc jakie działanie ma cukier naprawdę?
Dowiedziono, że cukier negatywnie wpływa na skuteczność systemu odpornościowego. Ilość cukru spożywanego przeciętnie każdego dnia w krajach zachodnich wystarczy, by wyraźnie osłabić system immunologiczny. Gdy system odpornościowy jest osłabiony, wówczas bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty mają ułatwione zadanie. Organizm staje się automatycznie podatny na wiele chorób.
Różnica między cukrem a burakiem cukrowym
Gdy jesz buraki cukrowe, jesz nie tylko cukier, ponieważ buraki zawierają także substancje balastowe, witaminy i mnóstwo minerałów. Natura zaopatrzyła nasze artykuły spożywcze we wszystko, czego potrzebuje nasze ciało. Gdy spożywamy tylko cukier wyekstrahowany przemysłowo, wówczas nie dostarczamy organizmowi substancji balastowych, witamin i minerałów, które normalnie zawierają buraki cukrowe.
Cukier produkowany przemysłowo nie zawiera żadnych witamin ani minerałów. Są to węglowodany w czystej postaci, czyste wypełniacze, które nie tylko zapychają i tuczą, ale także powodują choroby – oczywiście nie od razu, w przeciwnym razie nikt nie chciałby jeść cukru. Cukier wywołuje choroby w sposób podstępny i niezauważalny, więc mało kto upatruje w cukrze głównego winowajcę swojego marnego stanu zdrowia.
Cukier odpowiada za brak witamin i minerałów
Ponieważ cukier dostarcza dosłownie zero witamin i dokładnie tyle samo minerałów, organizm musi radzić sobie inaczej. Aby przetrawić cukier, pozyskuje więc minerały i witaminy z własnych zapasów. A co się dzieje, gdy organizm codziennie otrzymuje cukier, lecz nie dostaje żadnych odpowiednich witamin i minerałów? Otóż codziennie musi sięgać do swoich zapasów na nowo. Konsekwencją jest chroniczny brak substancji mineralnych. Stąd bierze się próchnica, otyłość, słaby system odpornościowy i podatność na infekcje, nadaktywne dzieci i wszelkie zjawiska, kojarzone z przedwczesnym starzeniem (zmarszczki, wypadanie włosów, oczy wymagające silnych okularów etc.).
Długofalowe konsekwencje konsumpcji cukru
Po wielu latach regularnego spożywania cukru doskwierają osteoporoza i cukrzyca, obie stanowiące późne konsekwencje konsumpcji cukru.
Ponadto cukier zwiększa ryzyko zapadnięcia w przewidywalnym okresie czasu na choroby serca lub choroby autoimmunologiczne, np. artretyzm, astmę i stwardnienie rozsiane. Oprócz tego cukier szkodzi wątrobie, podrażnia żołądek, niszczy zdrową florę bakteryjną jelit, stając się pożywką dla żyjących tam pasożytniczych grzybów i prowadzi do wszelkiego rodzaju zaburzeń hormonalnych.
Tak więc cukier potrafi doskonale zrujnować zdrowie, powodując, że organizm wielkimi krokami zbliża się do grobu.
Cukier – Co mówią lekarze?
Już w roku 1957 dr William Coda Martin w jednym ze swoich artykułów dla Michigan Organic News nazwał cukier trucizną pozbawioną siły witalnej, witamin i substancji mineralnych. „To, co pozostaje, to czyste, rafinowane węglowodany. Niekompletna przemiana węglowodanów prowadzi do tworzenia się „toksycznych produktów przemiany materii” (jak na przykład kwas pirogronowy).” Dziś stwierdzenie to jest nie mniej aktualne. Zupełnie lekceważone substancje toksyczne powstające podczas metabolizmu cukru mają negatywny wpływ na liczne funkcje organizmu i stanowią iskrę zapłonową do rozwoju rozmaitych chorób degeneracyjnych.
Cukier dziurawi nie tylko zęby
Większość ludzi wie, że cukier nie jest dobry dla zębów, bowiem atakuje je i „dziurawi”. Zęby stanowią najtwardszy element naszego ciała. Jeżeli cukier potrafi skruszyć ten materiał, to jak sądzisz, co może zrobić z resztą naszego ciała? W swojej książce „Sugar Blues” William Dufty zauważa:
„Naukowcy dowiedli, że zęby podlegają tym samym procesom przemiany materii, co reszta organizmu.”
Innymi słowy: Kwasy, które niszczą szkliwo, to te same kwasy, które połykasz razem z każdą słodką przekąską, z każdym łykiem słodzonego napoju, a które następnie kontynuują swoje niszczycielskie dzieło w Twoich organach wewnętrznych.
A więc co robić?
Podejmij decyzję! To Twoje ciało i Twoje życie. Jeżeli zdecydujesz się na życie bez cukru, zawsze czytaj informacje o składzie na etykietach artykułów spożywczych, po to, aby wytropić także ukryty cukier w twarożku, zupie w proszku, wędlinach czy płatkach śniadaniowych.
Poszukaj alternatywnych rozwiązań
Istnieją zdrowe substancje słodzące. Nie potrzebujesz cukru, aby oddać się słodkiej przyjemności. Wypróbuj sok z agawy, melasę i stewię. W niewielkich ilościach możesz wykorzystać też nieprzetworzony miód. Nie wolno go jednak podgrzewać ani filtrować, gdyż ciepło niszczy enzymy zawarte w miodzie, przez co staje się on tak samo szkodliwy jak rafinowany cukier przemysłowy.
Należy także unikać brązowego cukru
Tak zwany brązowy cukier, cukier buraczany lub cukier surowy wcale nie są lepsze dla Twojego zdrowia niż biały cukier. Brązowy cukier to często po prostu biały cukier jedynie zabarwiony barwnikami i innymi chemikaliami. Bądź czujny! Warto, bo szybko poczujesz pozytywne skutki, jakie niesie ze sobą życie wolne od cukru.
Źródło: ZDG, Rüdiger Dahlke / Das großen Buch vom Fasten, Markus Rothkranz / Heile dich selbst, Atem-Techniken / Markus Schirner, Die heilende Kraft der natürlichen Atmung / Dennis Lewis
Źródło:
www.zdrowieinatura.com.pl
